Το Resident Evil 2 Remake μας επιστρέφει στην Racoon City, 20 ολόκληρα χρόνια μετά!
Ένα παιχνίδι που αγάπησε μία ολόκληρη γενιά και εδραίωσε το είδος των survival-horror στην βιομηχανία του gaming. Το Resident Evil 2 αποτελεί έναν “θρύλο”, καθώς για πολλά χρόνια μετά την κυκλοφορία του οι οπαδοί της σειράς συνέχιζαν να το μνημονεύουν ως ένα από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο, Resident Evil. Όχι άδικα είναι η αλήθεια. Είτε μιλάμε για το σενάριο και τους χαρακτήρες, είτε για τους γρίφους και την αποπνικτική ατμόσφαιρα, το παιχνίδι ήταν πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή του.
Έπειτα από 20 ολόκληρα χρόνια αναμονής λοιπόν, η Capcom έκανε το χατίρι σε όσους ζητούσαν φανατικά ένα Remake, κάνοντας το όνειρο τους πραγματικότητα. Στην E3 2018, στην παρουσίαση της Sony, είδαμε για πρώτη φορά το ολικό Remake του παιχνιδιού. Ντελίριο ενθουσιασμού από το κοινό και τους εκατοντάδες χιλιάδες που το παρακολούθησαν live, κι αυτομάτως αποτέλεσε μία από τις πιο πολυαναμενόμενες κυκλοφορίες του 2019. Βέβαια, η μεταφορά ενός είκοσι χρονών παιχνιδιού στα δεδομένα της εποχής μας, μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι.
Είκοσι χρόνια μετά, στοιχεία που το 1998 ήταν καινοτόμα και πρωτοποριακά, πλέον δεν έχουν καμία θέση στην αγορά. Προεπιλεγμένες θέσεις καμερών, στατική μάχη και πολλά άλλα στοιχεία που τότε αγαπήθηκαν, σήμερα θα ξένιζαν τον μέσο gamer. Αν αναλογιστούμε και τις προσδοκίες που υπήρχαν, τότε είναι εύκολα κατανοητό πως ήταν ένα κολοσσιαίο εγχείρημα και μία δύσκολη απόφαση από την Capcom. Όπως θα δούμε παρακάτω όμως, όταν υπάρχει όραμα και σωστή διαχείριση, το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό.
Επιστροφή στην Racoon City
Το σενάριο του παιχνιδιού ίσως το γνωρίζετε πολύ καλά οι περισσότεροι, αλλά θα κάνουμε μερικές αναφορές σε πρόσωπα και αρχικά γεγονότα, ώστε όσοι δεν είχαν την ευκαιρία να το παίξουν παλαιότερα, να πάρουν μία γενικότερη ιδέα. Βρισκόμαστε στο μακρινό 1998, 2 μήνες μετά τα γεγονότα του πρώτου Resident Evil. Οι πρωταγωνιστές μας είναι ο Leon S. Kennedy, αστυνομικός που πηγαίνει για πρώτη μέρα στη δουλειά του, αλλά και η Claire Redfield, μία φοιτήτρια κολλεγίου. Στο δρόμο τους για την Racoon City, αντιλαμβάνονται πολλή γρήγορα πως η κατάσταση έχει ξεφύγει εκτός ελέγχου. Παντού συναντούν τερατόμορφους, επιθετικούς ανθρώπους. Η πόλη είναι κυριολεκτικά διαλυμένη και επικρατεί ένα χάος, μία ευγενική χορηγία του T-Virus.
Ο Leon συναντάει την Claire και με την βοήθεια της ξεφεύγουν τελευταία στιγμή από μία ορδή ζόμπι. Μέσα σε λίγα λεπτά όμως, οι δρόμοι τους θα χωριστούν γι’ ακόμη μία φορά και πλέον θα χρειαστεί να επιβιώσουν μόνοι τους. Ένα από τα βασικά στοιχεία της ιστορίας είναι πως σας δίνει τη δυνατότητα να ζήσετε τα γεγονότα από δύο διαφορετικές οπτικές, μία του Leon και μία της Claire. Κάθε χαρακτήρας έχει πρόσβαση σε διαφορετικά αντικείμενα, αλλά και σε διαφορετικά σημεία, ενώ και η ιστορία διαφοροποιείται.
Συνολικά, υπάρχουν 4 διαφορετικά σενάρια που χωρίζονται ανάλογα με ποιον χαρακτήρα ξεκινήσετε πρώτα. Στην ουσία είναι Leon A/Claire B και Claire A/Leon B. Όσοι έχουν παίξει στο παρελθόν το παιχνίδι, θα δουν αμέσως πως υπάρχουν αρκετές αλλαγές σε γεγονότα, καθώς δεν έχουν μεταφερθεί πιστά από την αυθεντική έκδοση. Υπάρχει διαφορετική ροή, αλλά ουσιαστικά δεν έχει υπάρξει κάποια αλλαγή στο σενάριο. Συνολικά οι αλλαγές είναι πάρα πολλές στο παιχνίδι, αλλά έχουν γίνει τόσο έξυπνα που κατά την γνώμη μας το βελτιώνουν σε πάρα πολλά σημεία, όπως θα δούμε αναλυτικά παρακάτω.
Αποπνικτικό, αγχωτικό και εθιστικό
Το Resident Evil 2 Remake δεν θυμίζει σε τίποτα το παιχνίδι που αγαπήσαμε στο PlayStation 1. Εκτός από τα γραφικά που εννοείται ότι έχουν αλλάξει, παράλληλα έχουν γίνει τεράστιες αλλαγές και στο gameplay. Αρχικά, η κάμερα είναι πάνω από τον ώμο σε προοπτική τρίτου προσώπου. Αυτό από μόνο του καταλαβαίνετε πως πρόκειται για τεράστια αλλαγή από το αρχικό παιχνίδι, όπου οι κάμερες ήταν προκαθορισμένες. Όμως, το πόσο ταιριάζει στο στυλ του παιχνιδιού, είναι απερίγραπτο. Η αποπνικτική ατμόσφαιρα είναι ακόμα πιο έντονη, με τα πολλά μικρά διαδρομάκια μέσα στο αστυνομικό τμήμα, που σφίζουν από εχθρούς. Το αίσθημα της απελπισίας και του άγχους είναι κάτι που θα σας συνοδεύει καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, καθώς τα όπλα σας προσφέρουν μία ψευδαίσθηση ασφάλειας. Τα ζόμπι δεν θυμίζουν σε τίποτα τα αντίστοιχα που συναντάτε σε άλλα μέσα διασκέδασης, είτε μιλάμε για παιχνίδια, είτε για ταινίες/σειρές. Το μία σφαίρα στο κεφάλι και τέλος με το πιστόλι είναι… όνειρο θερινής νυκτός. Το αν πεθάνουν και με πόσες σφαίρες είναι θέμα πιθανοτήτων, οπότε σε συνδυασμό με τα ελάχιστα πυρομαχικά που υπάρχουν διάσπαρτα, πολλές φορές είναι προτιμότερο να αποφύγετε συγκρούσεις, εφόσον είναι εφικτό.
Βέβαια, ακούγεται αρκετά πιο εύκολο στην θεωρία, απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα. Οι χώροι είναι απελπιστικά μικροί, με διακλαδώσεις, πολλά δωμάτια και “εκπλήξεις” σε κάθε γωνία. Ακόμα κι αν σκοτώσετε κάποιους από τους εχθρούς, πολλές φορές θα έχετε νέες “επισκέψεις”, οπότε θέλει αρκετή προσοχή σε κάθε σας κίνηση. Οι πρώτες σας 2 με 3 ώρες στο παιχνίδι θα είναι αφιερωμένες στο να εγκληματίζεστε με το περιβάλλον του αστυνομικού τμήματος, αλλά και γενικότερα με τους μηχανισμούς του gameplay. Ο καλύτερος σας σύμμαχος είναι ο χάρτης και ο προσανατολισμός σας, καθώς θα πρέπει να μετακινείστε εντελώς “μηχανικά” από ένα σημείο και μετά. Με την αδρεναλίνη στο “κόκκινο” δεν θα έχετε πολλά περιθώρια σκέψης και θα πρέπει να παίρνετε γρήγορα αποφάσεις για τις επόμενες κινήσεις σας.
Η περιήγηση μέσα στους χώρους του παιχνιδιού, όσο αγχωτική και ανατριχιαστική κι αν είναι, είναι εθιστική. Είναι σαν ένα πικάντικο φαγητό, που ακόμα κι αν καιγέστε, θέλετε ακόμη περισσότερο. Φωτισμοί σε ελάχιστα σημεία ή δωμάτια, με τον φακό να αποτελεί έναν πολύ καλό φίλο σας, ενώ και ο ηχητικός τομέας είναι καταπληκτικός. Τα βήματα, ο αέρας που φυσάει από τα σπασμένα τζάμια, τα ουρλιαχτά, τα μπουμπουνητά και το εξαιρετικό soundtrack, είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν την απόλυτη ατμόσφαιρα τρόμου και επιβίωσης. Μεγάλο ρόλο στο κομμάτι της επιβίωσης παίζουν κάποια αρκετά μοναδικά χαρακτηριστικά, που αφορούν την διαχείριση των αντικειμένων και των save.
Old-school στα καλύτερά του!
Όσοι έχετε μάθει σε άπειρες θέσεις στο inventory slot σας και αυτόματα saves, καλό θα ήταν να το ξεχάσετε, καθώς τέτοια “χαριτωμένα” στοιχεία δεν χωρούν στον σκληρό κόσμο του Resident Evil 2. Η διαχείριση των διαθέσιμων χώρων αποθήκευσης είναι καίριας σημασίας για την επιβίωση σας. Κάθε αντικείμενο που βρίσκετε, είτε μιλάμε για όπλα και πυρομαχικά, είτε για κλειδιά που ανοίγουν πόρτες, είτε αντικείμενα για την επίλυση γρίφων, καταλαμβάνουν κάποιον χώρο, οπότε είστε περιορισμένοι στο πόσα μπορείτε να έχετε πάνω σας ανά πάσα ώρα και στιγμή. Χρειάζεται να έχετε μόνο τα άκρως απαραίτητα, κάτι που αλλάζει ανάλογα το σημείο που θα χρειαστεί να πάτε. Μία συμβουλή επιβίωσης είναι να έχετε μόνιμα πάνω σας ένα γιατρικό, καθώς και όσες περισσότερες σφαίρες γίνεται. Πέραν αυτών, θα πρέπει να έχετε και το σχετικό κλειδί/αντικείμενο ώστε να προχωρήσετε παρακάτω. Τα υπόλοιπα που δεν σας χρειάζονται άμεσα, μπορείτε να τα αποθηκεύετε στο item box.
Τα κουτιά τα βρίσκετε πάντα μέσα στα safe rooms, μαζί με την γραφομηχανή, για να αποθηκεύσετε την πρόοδο σας. Στο playthrough σας θα πρέπει να κάνετε προτεραιότητα την εύρεση όσων περισσότερων δωματίων γίνεται, καθώς αποτελούν χώρους ανεφοδιασμού και ηρεμίας, όπου μπορείτε να πάρετε μία ανάσα, χωρίς τον φόβο να σας επιτεθεί το οτιδήποτε. Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, τα saves δεν γίνονται αυτόματα, οπότε είναι η προτεραιότητα σας οπότε εισέρχεστε μέσα σε αυτά δωμάτια. Σε αντίθετη περίπτωση, αν χάσετε, θα χρειαστεί να ξεκινήσετε από το πιο πρόσφατο save σας, κάτι που θα σας “πονέσει” αρκετά αν ξεχαστείτε… Η ευχάριστη αλλαγή που έχει γίνει, δείχνοντας πως το νέο, αν είναι σωστά σχεδιασμένο, μπορεί να συνδυαστεί άψογα με το παλιό, είναι η ένδειξη πως ένα αντικείμενο δεν θα σας χρειαστεί ξανά. Για παράδειγμα, αν ανοίξετε όλες τις πόρτες που απαιτούν ένα συγκεκριμένο κλειδί, τότε στο inventory σας θα δείτε το αντικείμενο με μία ένδειξη. Αυτό πρακτικά σας υποδεικνύει πως μπορείτε να το κάνετε discard, αδειάζοντας πολύτιμο χώρο αποθήκευσης.
Διάσπαρτα σε όλα τα σημεία του παιχνιδιού υπάρχουν όπλα, αρχεία με κωδικούς για χρηματοκιβώτια και κλειδαριές, tips για επίλυση γρίφων και διάφορες προμήθειες. Η εξερεύνηση όλων των χώρων θα σας επιβραβεύσει, αλλά από την άλλη μην ξεχνάμε πως δεν είστε μόνοι, οπότε μία λάθος κίνηση μπορεί να αποβεί μοιραία. Δίκοπο μαχαίρι λοιπόν, αν και πιστεύουμε πως από μόνοι σας θα θέλετε να “ξεζουμίσετε” το περιεχόμενο του Resident Evil 2. Το αίσθημα της ευχαρίστησης όταν βρείτε το στοιχείο, για να ανοίξετε κάποια κλειδαριά που σας έχει “κάτσει” στον λαιμό, είναι άκρως εθιστικό. Άλλο ένα tip από εμάς που θα σας βοηθήσει σημαντικά, είναι πως κάθε δωμάτιο στον χάρτη εμφανίζεται κόκκινο αν υπάρχει κάποιο αντικείμενο που δεν έχετε πάρει από μέσα. Κοινώς, επειδή είμαστε και λίγο ψυχαναγκαστικοί, κάναμε πολλά πισωγυρίσματα ώστε να τα πάρουμε όλα.
Πάντως, αν δεν υπήρχαν οι εχθροί που μας είχαν στιγματίσει στα παιδικά μας χρόνια, θα ήταν μεγάλη έλλειψη, αλλά όπως ήταν αναμενόμενο, κάνουν δυναμική επανεμφάνιση, πιο τρομακτικοί από ποτέ. Η μία παρουσία που στοιχειώνει ακόμα και σήμερα όσους την φέρνουν στο μυαλό τους, είναι ο Mr.X. Πάνω από 2 μέτρα, τεράστιος, χωρίς να έχει κάποια έκφραση, χωρίς καν να κάνει κάποιον θόρυβο, εκτός από το επιβλητικό βήμα του όταν σας κυνηγάει. Πρόκειται για ότι πιο αγχωτικό θα συναντήσετε, όντας μία μυστηριώδη παρουσία, που παραμονεύει σε κάθε σας βήμα. Ο παραμικρός ήχος θα σας πετάει από την καρέκλα σας, καθώς έχετε πάντα τον φόβο πως σας περιμένει στην επόμενη γωνία. Κι όταν τον συναντήσετε εκεί που δεν το περιμένετε; Ο Κεντέρης φαντάζει πολύ αργός…
Το απόλυτο Remake
Αυτό που πέτυχε η Capcom είναι κάτι πραγματικά μοναδικό. Κατάφερε να μεταφέρει ένα παιχνίδι 20 χρονών στα δεδομένα της εποχής μας, διατηρώντας όμως ατόφια την εμπειρία. Δεν είναι εύκολο να το εξηγήσουμε ούτε με λέξεις, ούτε με λόγια. 20 ολόκληρα χρόνια μετά, μας δημιούργησε τα ίδια συναισθήματα, μας πόρωσε το ίδιο, αλλά ποιοτικά ανέβηκε πάρα πολλά σκαλιά. Κράτησε όλα τα στοιχεία που θα περίμενε κάποιος να δει στο remake, προσθέτωντας όμως διάφορες νέες πινελιές, που ήρθαν και κόλλησαν τέλεια στο concept του Resident Evil 2.
Οι στενοί διάδρομοι του αστυνομικού τμήματος της Racoon City παραμένουν το ίδιο αποπνικτικοί, αγχωτικοί, παρόλο που δεν θυμίζουν σε τίποτα τα όσα είδαμε στο PlayStation 1, ακόμα και στο Remake του GameCube. Σε αυτό ευθύνεται η RE Engine που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο Resident Evil 7 και πλέον φαίνεται να χρησιμοποιηείται ευρέως από την Capcom και σε άλλους τίτλους της, όπως το επερχόμενο Devil May Cry V. Ειδικά στο Xbox One X που παίξαμε το παιχνίδι, τα γραφικά ήταν εκπληκτικά και το frame-rate σταθερότατο. Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει και στον ηχητικό τομέα όπως αναλύσαμε και πιο πάνω, ενώ φοβερή δουλειά έχει γίνει και στα cutscenes.
Το Resident Evil 2 αποτελεί με διαφορά το καλύτερο Remake που έχουμε δει ποτέ. Δεν περιορίστηκε σε τεχνολογικές αναβαθμίσεις όπως αλλά υποτιθέμενα Remake. Αντιθέτως, αποτελεί στην ουσία ένα ολοκαίνουργιο παιχνίδι που στέκεται επάξια ως ένας από τους καλύτερους τίτλους που κυκλοφόρησαν σε αυτή την γενιά κονσολών, ενώ στα μάτια μας αποτελεί και υποψήφιο Game of the Year για το 2019. Αν δεν είχε υπάρξει ποτέ σαν παιχνίδι και το παρουσίαζε για πρώτη φορά η Capcom, θα μιλούσαμε για ένα από τα καλύτερα Survival-horror όλων των εποχών. Από την στιγμή που όμως είναι ήδη στην λίστα εδώ και 20 χρόνια, θα περιοριοριστούμε στο να προτείνουμε την αγορά του ανεπιφύλακτα, καθώς είναι μία εμπειρία που δεν πρέπει να χάσει κανείς!
